Artykuł ukazał się w 19 numerze Gazety Radomszczańskiej z 8 maja 2008 roku.

W dniu 20 kwietnia minęła 62 rocznica brawurowej akcji zorganizowanej i przeprowadzonej przez żołnierzy kpt. Stanisława Sojczyńskiego „Warszyca”, podczas której opanowano Radomsko i uwolniono   osoby więzione w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa.

W potocznej świadomości wciąż pokutują fałszywe stereotypy, stworzone przez komunistyczną propagandę, dotyczące podziemia niepodległościowego. Przez wiele lat żołnierzy podziemia niepodległościowego, którzy od 1944 roku walczyli z okupującymi Polskę agentami komunistycznymi, przedstawiano jako rabusiów, degeneratów mordujących dzieci i kobiety. Starano przypisać im wszystkie najgorsze zbrodnie.

Jednakże przede wszystkim komuniści prowadzili politykę historyczną zmierzająca do zatarcia z świadomości narodowej, pamięci o  tych bohaterach walki o wolną i suwerenną Polskę.

Bohaterowie walczący z  komunistami, stali się ŻOŁNIERZAMI WYKLĘTYMI !!!

Mam wrażenie, że pomimo tego, że żyjemy w wolnej Polsce członkowie podziemia niepodległościowego wciąż pozostają ŻOŁNIERZAMI WYKLĘTYMI – nie uzyskali oni bowiem w narodowej świadomości należnego im miejsca.

Dlatego też, aby nie zaginęła pamięć o  bohaterach walczących z członkami komunistycznego aparatu terroru, tworzącymi po 1944 roku fasadowe państwo, w pełni podległe Związkowi Sowieckiemu, wciąż należy przypominać o wszystkich rocznicach dotyczących żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego.

Wydaje się także, że nastał także czas aby w pamięci społeczeństwa Radomska i powiatu radomszczańskiego, opanowanie Radomska przez „Warszyca” w sierpniu 1943 r i kwietniu 1946 r, jednodniowy proces sądowy po którym w maju 1946 r., funkcjonariusze UB  bestialsko zamordowali żołnierzy Konspiracyjnego Wojska Polskiego, stały się bardzo ważnymi rocznicami.

Rocznicami o których będą w szczególności przypominały władze Miasta Radomska i Powiatu Radomszczańskiego oraz Nasi posłowie.

Wszystkie fakty podane poniżej zostały ustalone na podstawie bezpośrednich relacji członków KWP i ich rodzin, złożonymi podczas śledztwa prowadzonego w „sprawie bezprawnego i zbrodniczego stracenia w nocy z 9 na 10 maja 1946r. w Radomsku, przez nieustalonych funkcjonariuszy PUBP w Radomsku, skazanych na karę śmierci 12 żołnierzy Konspiracyjnego Wojska Polskiego:, podczas egzekucji, mającej cechy bestialskiego mordu, połączonego z okaleczaniem ciał, wycięciem języka, kłuciem ciała bagnetami, wbijaniem gwoździ w głowę, a następnie dobiciem strzałem w tył głowy.

Z relacji członków KWP wynika, że  ta organizacja o charakterze wojskowym, była odpowiedzią na represje stosowane wobec żołnierzy byłej AK. Głównym celem KWP było według słów jego twórcy „niedopuszczenie do utrwalenia się reżimu dyktatury policyjnej, walka z Urzędem Bezpieczeństwa jako organem terroru”.