Mało, kto z mieszkańców naszego miasta „widział” tę tablicę. Jest schowana wewnątrz klasztoru Franciszkanów. Upamiętnia młodych bohaterów, uczniów gimnazjum Stanisława Niemca, którzy mieli 16 lat i poszli walczyć z komunistyczno- bolszewicką zarazą. Dla nich Polska była najważniejsza. Za tę Polskę wolną, niepodległą oddali swoje młode życie. Tak zostali wychowani. Byli prawdziwymi PATRIOTAMI ! Żaden Jureczek lub Mareczek  nie wmawiał im, że Polska nie jest najważniejsza, najważniejsze jest ich życie.
Chcę tym wpisem oddać im hołd. Szczególnie mojemu wujkowi Zenonowi. Zaginął gdzieś w okolicach Lwowa, walcząc z kozakami. Miał jedynie 16 lat. Gdy został zakłuty kozackim pikami, jego ciało przysypano ziemią. Miejsce jego pochówku nie jest znane. Podobnie jak miejsce pochówku  Aleksandra Jędrzejczyka, Walerjana Koperskiego, Czesława Winnickiego .
Za komunistycznego PRL-u, nie można było nawet rozmawiać o wojnie 1920 r. Ta historyczna tablica musiała być ukrywana.
Jako swoisty chichot historii, traktuje fakt, że w wolnej Polsce, wciąż ta tablica jest schowana za murami klasztoru, natomiast na radomszczańskim muzeum, na eksponowanym miejscu „wisi” tablica, upamiętniająca tych, którzy w 1920 byli zdrajcami Polski, chcieli Polski komunistycznej , nie chcieli niepodległości, tylko marzyli o bolszewickim zniewoleniu. Młodzi bohaterowie są wciąż „schowani”, a zdrajcy są eksponowani. Jesteśmy historycznymi ignorantami i moralnymi karłami jeżeli przez 20 lat tolerujemy taki stan rzeczy.
Wydaje mi się, że zwykła ludzka przyzwoitość i szacunek do prawdy historycznej nakazuje aby coś zmienić. Czy młodzi mieszkańcy Radomska nie powinni poznać historii swoich kolegów, 16 letnich  uczniów- żołnierzy ?

3 komentarze to “Dwie tablice !”